maandag 25 februari 2013

Snuffie

Vandaag ben ik een beetje verdrietig, want ons lieve konijntje Snuffie is overleden. Ze bleek heel ziek te zijn en veel pijn te hebben. De dierenarts heeft haar uit haar lijden verlost. En toen was ze er ineens niet meer toen ik thuiskwam uit mijn werk. Ze zat niet, zoals gebruikelijk, ongeduldig op haar kleedje op me te wachten, tot ik naar haar toe zou komen om haar vlug even achter haar lange oortjes te kriebelen. Ze stond niet in de startblokken om op de bank te springen zodra ze mijn avondeten rook, in de hoop dat ze wat van mijn bord kon schooieren. Ze kwam niet meer bedelen om een slokje uit mijn glas. Ze klom vanavond niet op mijn schoot om me "kusjes" te geven. Ik trof alleen haar eenzame kameraadje aan, die stilletjes op het plekje zat, waar zij de afgelopen paar dagen steeds zat.

Snuf, ik ga je missen. Je was het beste konijn dat een schrijfster zich maar kon wensen. En het liefste konijn. En het mooiste.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten